2/

سلام بر سنگ صبور خودم .از اينكه دير، خيلي خيلي دير آمدم پوزش .

جرمش اين است كه نوشته شما دامن مرا نيز گرفته است .به عبارتي شامل حال شاجين نيز مي شود .« باز هم بگوييد فرزند خلف !!»

اگر بي ادبي را از من بي ادب ياد نگيريد بايد عرض كنم روابط دوستي ها در اين دنياي وانفسا : مثل رابطه وضو است با ..... . باز صدرحمت به رابطه آن دو !! كه جز زحمت فيزيكي صدمه ديگري ندارد ! ولي باطل شدن .رابطه دوستي صدمات روانيش . ههيات دارد .

بس كه مي ترسم از جدائي ها / ميگريزم از آشنائي ها

گرچه عنوان «غرولند به سبك و سياق پير زنها» چنگي بدل نزد ، چون معتقدم حرف دل را بايد زد ولي تكرار نبايد كرد و اين نامردمي ها را بعداز گفتن ، دور نبايد انداخت بلكه برد و در قبرستاني زير خروارها خاك مدفون كرد و ديگر هرگز، هرگز بسراغش نرفت . چون تكرار آن بيش از صدمه وارده در روز اول حادثه است . مشكل است ولي امكان پذير است .خيلي ها هستند كه اين درد ها را يدك ميكشند و آگاه ويا ناخود آگاه صدمات چبران ناپذيري به روان خود مي زنند .

اميدوارم وبلاگ هاي ما تاريخ مصرفش خيلي خيلي طولاني باشد گرچه به قول شما هر از چند گاهي قلم روي كاغذ حرفي براي گفتن ندارد . بايد حال و هواي قلم را نيز در آن شرايط فهميد و لمس كرد .

در اين باره يك سينه سخن دارم .ولي خوب كامنتي گفتن نه روده.....

شاد شاد