سلام و سپاس از حضورپرمهرت در وبلاگ ما
امّا در باره کابوس تنهايي...
بنظر مي رسد آدمي به تنهايي ماهي و پرنده و...و يا تنهايي برخي انسان ها بيشتر فکر مي کند تا "تنهايي خويشتن خويش"
چقدر سنگين و سخت است "تفکر به تنهايي خويشتن"
و چه کمياب است آن که معرفت به خويشتن خويش دارد
بيشتر مردم از تفکر به خويشتن و شناخت خويشتن گريزانند
براي همين است که ارزش و بهاي بيشتر اشياء را مي دانند جز قدرخويشتن را !!
مولوي:
قيمت هر کاله(کالا) مي داني که چيست
قيمت خود را نداني ابلهيست

بازهم به ما سر بزنيد