نظرات ياداشت استراحت بعد از صبحانه

+ صبور

باران چه بي احساس بود
انگار نه انگار از آسمان ميامد
انگار اصلا از غم و درد آسمان نبود،
كه به سوي زمين ميامد
زير سقف سياه شب آهسته قدم زدم
سنگينيه آسمان را حس ميكردم
ولي بارانش احساس نداشت
زير همان باران قسم خوردم ،
من همچون آن بي احساس شوم
ايستادم قطره اي گوشه لبم ،
شوريش را احساس كردم
اشك هاي من هم بي احساس بودن
ولي بي قرار.....