فرصت آينه
با چشم تو
بسيار کم ست.
تو نگاهي داري
که بدان
مي توان همه دنيا را
به نياز غزل" حافظ"
معتاد کرد.
رو به شرق نگهت
پنجره ايست
که به تنهائي يک کوچه
تماشا دارد
و در آن
مي توان از ديد در ختي
که از آن
شوق انکار کلام " خيام"
مي وزد بر سر خاک
بسيار کم است
که در آن
مي شود
تا ابديت خوابيد.
&n
