سلام بر سنگ صبور شاچين . احساس و صبور بودن را بايد از صاحب اين وبلاگ آموخت . راستي دل توي عزيز اين نوشته را پذيرفت ؟ ولي آنچه گفتني حقيقتي است .دل ، واژه بيكران و بي ساحل . چون از دل برآمد بر دل نشست .

از محبت شما هم نه از ته دل، بلكه از وسط وسط دلم تشكر ميكنم

شاد شاد