علاقه‌مندي ها
+
نمـي دانم *شــب ها*
من *شاعــر* مي شــوم
و تــو را *غــزل بــاران* مي کنــم
يا تــو *بهانـــه* مي شوي
و من
غزل غزل *مي بـــارم*!
my writings
103/1/4
سبحان.
بازنشر..
||عليرضا خان||
واقعا ياشياسن @};-
محب
عالي
my writings
786.سلام.وقت بخير.مطلب زيباي شما به عنوان يادگاري
تو کانال(ايتا) *دفتر خاطرات پارسي بلاگ* گذاشته شد.لطفا با عضويت در تنها *کانال ايتا پارسي بلاگ* از پست هاي *بچه هاي پارسي* حمايت کنيد. آدرس کانال براي تشريف فرمايي و عضويت شما.(با تشکر عليرضا عبدي،يک فنجان آرامش)583
https://eitaa.com/parsiblog
19 فرد دیگر
98 فرد دیگر
+
حتي اگر
يــک قــدم
مـانـده باشد تـا "بـهـشـت"
*
*
*تـ..ــو*
صـدايم کـُـني
*
*
بــرميـگردم
.
sobhan
103/1/3
و بازنده اند پس تا دير نشده بخوان حيدريم حيدري در پي حيدر است لافتي الا علي لاسيف الا ذوالفقار شايد لايق شوي در حضور در زمان مقرر پشت علم صاحب علمدار صحراي احمر که خود داني و درک خ آهي کرد علم و صاحب علم را به وقت مقرر پس بشتاب به هر وسيله و مرتبطي تا نماني جاي در صف آن اوليا الله و اولادي که صاحبان شرف و نام و خلقت تواند سخت است بيانش. ولس چه نخواهي و بخواهي آزاده اللهي برآن است
برگرد تو را قسم به ليلي شيرينم دستم بگير يوسفم از چاه برون شد و من در قوم خرد همچنان دردمندم رهايم نکن خدا قسمت مي دهم به همه داشته هايت يا امام رضا سوگند به پيمان و عهدي که ميان من و تو دلدار دلکش من است قسم ميدهم هرچه حال خراب من است افزون و بي اندازه بي‌مقدار و بدون ساحلي همچنان گم در مه آلود زندگي غرق ام ولي همه اش به جاي تبسم معشوق و دلدار اهل بيت اش نما
+
به من خُرده نگير
*
*
دست ِ خـودم نيـسـتـ
*
*
مـن فـقط بـلـدم عــاشـقت بـاشـم..
س ب ح ا ن
sobhan
103/1/3
عاشقي درد است اما دردي که از نقل و نبات شيرين تر است و براي قند خون هم ضرر ندارد ولي زياد بخوري بايد تاوان زياد خوردن ات را طوري پس دهي که شيره نبات خونت را با يک لوله پليکا در جان شيرين زندگي پس زني و حرف زياد هن نزني و در واقع خودم و مي گم خفه خون بگيرم و ساکت از کوچه ليلي گذرم بابت اينهمه بازي با موج دريا و ساحل ديوانه خانه مهمان عيدي نشوم
+
از سحر عِطر دل انگيز "تــ..ــو" پيچيدهـ به شــهر
*
*
بــاز ديشب چـه کسي" خــواب ِ تــ..ــو "را ديــدهـ بــه شـَـهر..
*
*
sobhan
103/1/3
+
ليلي و مجنون اگر بودند در دوران ِ "تـــ..ــو"..
*
*
اين يکي حيران ِ من بــود
وآن يکي حيران ِ" تـــ..ــو"..
.
sobhan
102/12/26
يلي جان درست است که زبان ام قاصر است از بيان نام تو ولي اگر گاها شيرين ميشنوي و يوسف ام را هم ميشنوي دليل بر دوجنسه بودن و يا قافيه بازي کردنم نيست اين است که دل را وقتي به سه قسم کني دوتکه به يکي و قسم سوم هم در حق ديگري اين ميشه که با هم دست به يکي مي کنند و واي به روزي که تنها بي افتي خدا پيشمرگه کنه زودتر و اولين ايستگاه شهادت کند و بري تو زمين دشمن به
بعد کم کم که آتيش ها فروکش کرد کاشفين اجساد بيان به عنوان گمنام ببرند تو مسجد يا مدرسه اي گمنام خاک ات کنند تا آتيش ها که خ ابيد برم يواشکي يک شب تو گوش ليلي و يوسف يک شب هم تو گوش شيرين بگم مت اونجام و الان خانواده شهيد محسوب ميشن اينجوري احتمال گور بخ گور کردنم کمتره اگر از گناهم نگذرند از سهميه خانواده شهيد بودنشان هرگز نمي گيرند ما همه چشم اميدمون به همين سهميه است خداکنه قبل ما برش ندارن
+
پاييز و زمـستـان را بـاور نـکُن
*
*
*هَــــوا*
بـي "تـــ..ــو"
*سـَـرد تــَـر از ايـن حـرفـهـاسـتـ *
*
*
هيچ غـروبي غــم انگيز تر از دوري ِ "تـــ..ـو" نـيـسـتـ
*
*
كيوان گيتي نژاد و
102/12/22
همه رفتند تا زمستان فصل ام شد و چه غريبانه ماندم تا اسفند حقيقت برملا شد چقدر سخته بهار را آغاز کمي که در سپيده دم آغازش خستگي 45 سال با واقعيت برسرت خراب شد دلگير حقيقت نيستم که حقيقت اساسا نه اجازه مي گيره نه داروي ضد افسردگي مي‌سازه اما چه سود توهم و حقيقت فصلش توفيقي نداره تازمستان ديگر خنده ها مردند گريه هم بي اشک شد انقد. خنديد که گريه ام خشک شد ديگه به حال خودم هم دل
+
همه مي رويم...!
و اين يک قصه ي تکراريست
يک قصه طولاني و کهنه
صندوقچه ها از اين قصه ها پر است
رفيق...!
خوش خيالي ها
هواي خوبيها حواله به دلتنگي ها...!
دعايي در سر سجاده سبزتان را مي طلبم
درخواست من خرافه نيست
دليلي بر اندوه من است
اندوهي که نباشد حالم خوش است...!
sobhan
102/12/17
+
*همه اتفاق‌ها دير يا زود افتادني‌اند!*
*مانند دانه‌هاي تسبيح...*
يکي بعد از ديگري:
*تولد، کودکي، نوجواني، جواني، عشق... و مرگ!*
آه که چه نظم تکراري و کسالت آوري!
کاش مي‌شد زمان را مثل نخ تسبيح، از بين همه اين اتفاقات بيرون بکشيم
آنگاه در اوج جواني، در يک روز بلند تابستاني، عاشق مي‌شديم...
آروزهاي بلند پروازانه نوجواني را ارزاني عاشقي‌هامان مي‌کرديم
...*
عکس و متن : نگارستان خيال*
my writings
102/11/15
و قهقهه‌هاي کودکانه‌مان، زلالي عشق‌مان را فرياد مي‌کرد...
*و آنگاه، مرگ؛ اين پايان ناگزير همه‌ي اتفاق‌ها، در يک شب سرد **زمستاني، به سراغ‌مان مي‌آمد و ... تمام! ....*
*اين، دوست داشتني ترين بي‌نظمي دنياست!*
6 فرد دیگر
20 فرد دیگر
+
باسم رب الشهداء
مادر جان!
ادعا نمي کنيم که درک مي کنيم
هرلحظه چشم انتظاريت را
آرزوهاي بر آورده نشده ات بعنوان يک مادر را
بي خوابي هاي شبانه و گريه هاي بي پايانت را
داغي که بر روي دلت نشسته و هر لحظه مي سوزاندت
اما
فراموش نمي کنيم که امنيت و آرامشمان را مديون شماها هستيم
چه کسي باور مي کرد روزي از مرزهاي کشور
از مهران
از شلمچه
از چزابه
سيل ميليوني جمعيت راهي کربلا شود؟!
مديونيم به شما تا ابد
آسانسور کيهان گستر
102/11/7
+
آخرين ديدارمان!
نگاه آرامت..
.
آهوي چشمانم..
.
خورد؛ آخر...
گره به فولادت!
.
.
من.تو.خدا
كيوان گيتي نژاد و
102/9/13
3 فرد دیگر
38 فرد دیگر
+
*سلام اي همنشين پارس ياري ، که جز اينجا نداري هيچ کاري :D .. بيا و در لغتها جستجو کن ، و با ما شاعرانه گفتگو کن .. زبان شعر از فردوسي آموز ، به هر بيتي چراغي ديگر افروز * :)
Miss fatima
102/7/2
+
60 سال بعد
همايش پارسي بلاگي ها
.
.
سلفي ه من و جمعي از دوستان ^_^
خادمة الشهدا
102/7/1
+
پلک جهان مي پريد
دلش گواهي ميداد
اتفاقي مي افتد
اتفاقي مي افتد
و
فرشته اي از آسمان فرود آمد
.
.
@};- @};- *تولدتون مبارک مادرهماي عزيز و مهربان *@};- @};-
.
.
*ترخون بانو*
102/6/7
واي مهسا جون .. شرمنده کردين بخدا... فدات بشم من ... نميدونم با چه زبوني از اينهمه لطف و محبت قدرداني کنم .. عکس کيک که منو ديوونه کرد .. اگه راستکي بود اصلا بهش دست نميزدم فقط ميزاشتمش تو يخچال و با عشق نيگاهش ميکردم .. ما شا الله به دستان هنرمندانه شخص کيک پز و شما عزيز دلم که مي دوني مادر هما عاشق گل و گلدون هست ..B-)
+
*تو هم به فکر مني حاضرم قسم بخورم
همين زمان علني حاضرم قسم بخورم
به شوق وصل تو هر روز روزه ميگيرم
و با چنين دهني حاضرم قسم بخورم*.....
نگارستان خيال
102/5/20
@};- @};- از «سفيان بن عبد اللَّه» روايت است كه گفت به رسول خدا صلى الله عليه و آله گفتم:
ما اخوف ما تخافه على فقال هذا و اخذ بلسان نفسه «2».
«اى رسول خدا! از چه چيز بر من بيشتر مىترسى؟ فرمود: اين و زبان خود با دست گرفت».
و از «يونس بن عبيد» نقل كردند كه گفت: نفس خود را اين گونه يافتم كه رنج روزه را در گرماى سخت مىتوانست كشيد؛ اما ترك كلمه اى كه به كار نمىآيد نمىتوانست كرد.
+
*صداي سنج و دف و بوي سيب مي آيد ...*
دوباره حال و هوايي غريب مي آيد
*براي گريه ...
بها ، نه....
بهانه ميخواهم ....*
به سر توان و طاقت و صبر و شکيب مي آيد
سوار بال نسيم ..
*غروب عاشورا ....
غبار غربت "شيب خضيب " مي آيد ..*
ز گوشه گوشه اين دشت پر بلا
اکنون ...
*صداي ناله ي "امن يجيب " مي آيد ....*
.
*متن :نگارستان خيال *
نگارستان خيال
102/5/20
