انسان در پهنه وجود ، در عرصه زندگي ، تنهاي تنها ، هراس زده ، ترسيده اي است
که در برابر در پنهاني آن طرف اين جهان ، آن سوي زندگي ، دري که به رويش بسته
است هر روز سرش را مثل حلقه مي کند و هي مي زند به اين در، که يعني :
بـاز کـن !!!