سنگ صبور شاجين ، سلام ! رفتن او به فضا ، نشان دادن .... و تودهني زدن ..... آخر ، نمي دانم چرا من بايد تمام وا ژه هاي دلم را نقطه چين
كنم و بنويسم ؟! و شايد تــــــــــــــــــــــــــــو يكي آن را درك كني !!
اراده و وووو گذاشتم در كوزه .
« به كجا چنين شتابان ؟» به هر آن كجا كه باشد به جز اين سرا سرايم
سنگ صبور : چو از اين كوير وحشت به سلامتي گذشتي ،
به شكوه ها ، به باران ، برسان سلام ما را .
با يه چماق بكوب تو سر فرق و .. آنكس ! درست است فقط وفقط بايد باور ها رو قوي كرد . شاد شاد
