نمی خواهم چشمانم را ببندم و فکر کنم که خوشبختم و یا از اوج خوشی بر فراز ابرها به سر می برم. از آن می ترسم که چشمانم شور باشد و آنوقت
.
.
.
.
.
.
.

گروووووپ

از آسمان هفتم خوشبختی ول شوم و با سر به زمین بخورم.