این روزها  فراموشی عجیب آمده سراغم . صبح به صبح ، انگار که واجب عینی باشد، به خودم یادآوری می کنم تمام آن انگیزه های خوبی که دارم برای زندگی کردن. دیکته وار. زبانم می گوید جوری که حک شود بر تمام وجودم.
این روزها گاهی فراموش می کنم که  زنده ام هنوز.