حالا همه بگویند فضای مجازی بد... فلان و بهمان. اما برای من گاهی یک گوشه امن و بی دغدغه به حساب می آید. جایی که گاهی برای فرار از فشارهای عصبی و مشکلاتم به آن پناه می برم و تا مدتی که درگیرش هستم، احساس آسودگی می کنم.

همه چیز در این دنیا فراموش می شود، تغییر می کند و از بین می رود غیر از تسلط شیرین جان و روح آدم ها بر یکدیگر.... حتی در این فضا و حتی آدمهایی که هیچ تصوری از ظاهرشان نداری و تمام شناختت محدود می شود به همان چیزهایی که هراز گاهی از آنها می خوانی.

من اینجا را دوست دارم با تمام ملحقاتش و هویت های مجهولش....