امروز عصر حول وحوش ساعت چهار بود که شبکه جام جم مراسم خاکسپاری شعبان جعفری (همان شعبان بی مخ) رو پخش می کرد. نوشته روی یک پلاکارد بزرگ خبر از درگذشت ابرمرد ورزش باستانی را می داد و به گفته خودشان مرد ملی ایران که [از قضای روزگار] به حضرت علی نیز عشق می ورزید. قبل از شروع مراسم همانطور که در زورخانه ها می خوانند و ضرب می زنند خواندندو ما بقی شرکت کنندگان در یا علی گفتن با مرشد همراهی کردند. جالب بود وسط قبرستانی در آمریکا و مراسم زورخانه ای. و بعد نماز میت. نماز توسط یک آقای کراواتی با ریش پروفسوری بر تابوتی که با پرچم سه رنگ شیر و خورشید نشان پوشیده شده بود، خوانده شد و البته قبل از نماز برای شرکت کنندگان توضیح دادند که نماز را چگونه باید خواند. این قسمتش از همه جالبتر بود. لابد اگر ایران بود می دادند پدر و مادر آن حاج آقا کراواتی به همراه نماز گزاران دیگر را با هم پیوند می دادند.( از بیانات رضا مارمولک). تابوت توسط چند تا پهلوون که لباس زورخانه ای پوشیده بودند تا کنار گودال قبر برده شد و بعد مراسم تلقین را انجام دادند. اسمع افهم یا شعبان فرزند غلامعلی......  من که بار اولم بود این مراسم را می دیدم فقط هر با که می گفت اسمع شعبان می فهمیدم چی می گه. کاش لااقل فارسی می گفتن اون بنده خدا هم می فهمید چی دارن می گن. چند نفر هم وایساده بودن بالاسرش و هر بار محکم می زدن رو تابوت تا خوب تو گوشش بره. و در آخر هم در حالیکه یه موسیقی غمناک گذاشته بود دوربین رو زوم کرده بود رو عکسش. هر کی ندونه کی بوده و چیکاره، فورا تا اعماق وجودش براش می سوخت و آه و ناله ای سر می داد و بعد می گفت طفلک چه پیر مرد معصومی...حتی منم باورم نمی شد که این همون شعبون بی مخه که تو سریال هزار دستان دیده بودم. با این که سنم خیلی کم بود ولی هنوز یادم نرفته که چطور سر رئیس نظمیه رو گذاشت رو سینه اش وقتی رو صندلی آرایشگاه نشسته بود. همین صحنه ای که چند روز پیش وقتی خبر مرگش رو دادن باز هم پخش کردند.